Ceremonie Seb-i Arus w 747. rocznicę śmierci Mevlany

Od roku 1937, każdego roku w mieście Konya, miejscu, gdzie w XIII wieku powstało bractwo mewlewitów i znajduje się grobowiec i mauzoleum Mevlâny Celâleddîn-i Rûmîego, w rocznicę jego śmierci obchodzona jest ceremonia Seb-i Arus (Noc spotkania z Bogiem). Konya to miasto znane nie tylko z powodu Mevlâny, ale także bogatej kultury, która łączy w sobie ważne dziedzictwo historyczne.

W roku 2020 przypada 747. rocznica śmierci światowej sławy mistyka, poety i uczonego sufickiego Mevlâny Celâleddîn-i Rûmîego, znanego światu jako Rumi. W tym roku, 7 i 17 grudnia, w Centrum Kultury Mevlâny w Konyi przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Turystyki Republiki Turcji oraz Agencji Promocji i Rozwoju Turystyki odbyły się pokazy Sema będące częścią uroczystości Seb-i Arus. Z powodu pandemii pokazy odbyły się bez udziału publiczności, jednak zostały transmitowane na żywo na kontach GoTurkey, na Twitterze i Facebooku, a także zostały udostępnione w sekcji Stories na koncie GoTurkey na Instagramie.(www.goturkey.com)

Podczas uroczystości, w których udział wzięli przewodniczący Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji prof. dr Mustafa Şentop i Minister Kultury i Turystyki Republiki Turcji Mehmet Nuri Ersoy, wiceprezes Międzynarodowej Fundacji Mevlâny Pani Esin Çelebi Bayru, która jest jednocześnie wnuczką Mevlany w 22.pokoleniu oraz socjolog, pisarz i znawca Rumiego Ali Bektaş spotkali się z dziennikarzami z całego świata.

Odbywające się co roku 17 grudnia ceremonie Seb-i Arus oznaczają po turecku „noc poślubną”. U mewlewitów za tę noc uznaje się noc śmierci Mevlâny Celâleddîn-i Rûmîego, ponieważ uważał on swoją śmierć nie za koniec, ale za „ponowne zjednoczenie ze Stwórcą”. Mevlâna interpretuje śmierć jako „powrót do Allaha”i wyraża swoją filozofię tymi słowami: „Wszyscy mówią o odejściu ze świata, a ja o spotkaniu z Bogiem”.

Pokaz sema, wykonywany podczas ceremonii upamiętniających Mevlânę, zawiera ważne symbole odzwierciedlające podstawową filozofię bractwa mewlewitów. Symbolicznie semâ oddaje akt stworzenia wszechświata i ożywienie człowieka w tym świecie, a następnie przejście w ruch za impulsem płynącym z siły miłości do Boga, aż wreszcie wstąpienie na drogę sługi bożego prowadzącą do doskonałości duchowej.

Nie bez znaczenia jest ubiór derwiszów (semazenów) w czasie trwania ceremonii. Podczas gdy stożkowe, filcowe nakrycia głowy (sikke) symbolizują nagrobek, białe długie szaty – całun, którym ciało muzułmanina owijane jest po śmierci. Derwisze na tych szatach noszą długie, ciemne peleryn y(hırka) odzwierciedlające ich ziemskie groby.

Na początku ceremonii derwisze rozkładają ramiona na boki, jakby chcieli objąć wszechświat i zaczynają wirować w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Prawa ręka, skierowana dłonią w górę ku niebu, reprezentuje gotowość do przyjęcia Bożej życzliwości, lewa dłoń skierowana w dół, ku ziemi, do przekazania Bożego przesłania tym, którzy są świadkami semy. Podczas obracania się wokół własnej osi Semazeni zdejmują okrywające ich czarne peleryny, zwane hırka, i otwierają się na drogę Prawdy, a potem składają ręce, przyjmując w ten sposób postawę w kształcie cyfry jeden, będącej symbolicznym świadectwem jedności Boga.

Mevlana żył w XIII wieku, jako myśliciel należący do nurtu mistycyzmu muzułmańskiego, sufizmu, swoimi dziełami przekroczył granice czasowe. Zawołanie: „Przybądź, kimkolwiek jesteś” to wyraz niezwykle otwartego podejścia do wszystkich, których zapraszał do swojej nauki, nikogo nie dyskryminując. Jest to postawa pełna bezwarunkowej miłości do człowieka i wielkiej tolerancji nie tylko w duchu islamu, ale na miarę głębokiego, ponad epokowego humanizmu, którym Rumi od wieków zadziwiały świat. Wielu przyjęło jego sposób widzenia życia i natury człowieka. Mevlana zdobywał swoją wiedzę, odwiedzając wiele ośrodków naukowych w rozmaitych krajach i miastach, w których znalazł się zarówno jako uczeń, jak i uczony. Dlatego w jego życiu i myśli filozoficznej duże znaczenie odegrało pojęcie „przemiany”.

Materiał prasowy