Wileński Jarmark Kaziukowy – festiwal rękodzieła oraz wielonarodowej kuchni

Tradycja sięgająca XVII wieku

Kiermasz Kaziukowy to nie tylko największy, ale i najstarszy festiwal wileński sięgający XVII wieku. Tradycyjnie jest organizowany w weekend w okolicach dnia św. Kazimierza, tj. 4 marca. Odbywa się na Starówce Wileńskiej posiadającej status dziedzictwa UNESCO. Pasmo stoisk handlowych rozciąga się na długości ok. 20 kilometrów. Wydarzenie poświęcone jest patronowi Litwy – świętemu królewiczowi Kazimierzowi (1458-1484).

Niezwykłe doświadczenie

Kiedyś podczas Kiermaszu Kaziukowego u żydowskich kupców można było zaopatrzyć się w słodycze, u Turków kupić chusty, a u Rosjan głównie szkło oraz sukno. Obecnie można tu nabyć prawie wszystkie wyroby litewskich, łotewskich, estońskich, polskich czy białoruskich mistrzów drewna, ceramiki bądź kuchni.

Jarmark Kaziukowy dostarcza różnorodnych wrażeń i doświadczeń. Wprawia w dobry nastrój, roztacza przyjemną atmosferę, a przede wszystkim daje możliwość obcowania z artystami rękodzieł. Odwiedzający mogą zakupić stare kuchenne akcesoria, ręcznie robioną biżuterię czy spotkać się z przyjaciółmi przy szklance kwasu bądź skosztować regionalnych wyrobów.

Przyciąga coraz więcej gości

Wileński Kaziuk to największy w Wilnie jarmark twórców ludowych z całego kraju, przyciągający setki tysięcy uczestników. Goście przyjeżdżają tu nie tylko z Litwy, ale też z sąsiednich krajów. Już od kilku lat jarmark odwiedza ponad pół miliona ludzi, a liczba ta wciąż rośnie. Wydarzeniu towarzyszy wesoła muzyka, a prace mistrzów starego rzemiosła uzupełnia twórczość młodych designerów i jubilerów.

Jarmark Kaziukowy wyróżnia się na tle wielu podobnych przedsięwzięć w krajach bałtyckich. Na jego wyjątkowość składa się kilka niepowtarzalnych tradycji:

1. Palmy z Wileńszczyzny. Są to kolorowe, uwijane z suchych roślin bukiety. Palmy sięgające czasów czczenia św. Kazimierza stanowią jeden z podstawowych souvenirów.
2. Obwarzanki i piernikowe serca. Parzone obwarzanki i pierniki – kolejna bardzo stara tradycja. W dawnych czasach pierniki stanowiły wyraz szczególnej uwagi wobec kochanych osób bądź narzeczonych. Mniej zobowiązująca pamiątka, którą można zjeść to sznur obwarzanek.
3. Wielonarodowe dziedzictwo kuchni.
4. Pracownie mistrzów. Mistrzowie jarmarku chętnie pokazują odwiedzającym, jak powstają ich dzieła, zaś najbardziej ciekawscy swoimi rękoma mogą wykuć sobie specjalną monetę.
5. Rekordy. Stanowią wyraz kreatywności mistrzów jarmarku uzupełniający świąteczną zabawę. W historii święta zanotowano kilka rekordów, m.in.: największej palmy, największego dania z drobiu „Tulpė” (pol. „Tulipan”), największej drewnianej łyżki oraz największej pary drewniaków (lit. klumpės). 

dodane przez AleksandraR