Podróż off-roadowa przez kraje afrykańskie ma ten plus, że człowiek jest w stanie w pewnym sensie wmieszać się w tłum, wtopić w lokalną kulturę, żyć życiem tamtejszej ludności. Dzięki temu na własne oczy można skonfrontować dotychczasowe wyobrażenia o afrykańskim świecie z rzeczywistością.
Na co dzień słyszy się wiele na temat zacofania kontynentu afrykańskiego w wielu płaszczyznach życia społecznego. Jak wygląda obecna sytuacja edukacji wyższej?
Tradycja edukacji wyższej w Afryce Zachodniej nie jest zbyt długa, większość uniwersytetów funkcjonuje od około 50 lat. Powstawały one w następstwie odzyskiwania przez kraje suwerenności. W latach 90-tych system edukacji wyższej francuskojęzycznej Afryki przeżywał kryzys. Wynikał on z niedostatecznego poziomu nauczania, braku odpowiedniej struktury przyjęć, niedostatecznego zatrudnienia w strukturze edukacyjnej.
Aby sytuacja uległa poprawie, w pierwszej kolejności usiłowano znaleźć rozwiązania indywidualne dla każdego kraju. Jednak ostatecznie władze doszły do wniosku, że siła tkwi w pracy zespołowej. Połączono sieć instytucji naukowych zaangażowanych w przyjęcie nowego systemu edukacji i badań naukowych. 16 uczelni Afryki Zachodniej przyjęło system LMD (fr. License, Maitrise, Doctorat). Oznacza on podział na studia licencjackie, magisterskie i doktoranckie. Dzięki temu przystosowano uniwersytety afrykańskie do norm zachodnich i ujednolicono praktykę nauczania. Umożliwia to również większą mobilność uczniów i nauczycieli.
Równolegle każda uczelnia stworzyła własną komisję, której zadaniem jest lokalne wdrożenie reformy LMD. System ten wymaga nie tylko ustanowienia nowych mechanizmów zarządzania, edukacji i bardziej spójnych i praktycznych modeli nauczania. Aby sprostać kolejnym wyzwaniom, uczelnie dostrzegają potencjał nowoczesnych technologii. Ponadto, e-learning może być odpowiedzią na niedobór nauczycieli w Afryce.
W krajach Afryki
Zachodniej system edukacji obecnie wygląda więc podobnie, jak w
krajach Europy. Jednak wciąż można zaobserwować niedobór pod względem
liczby kierunków studiów. Z tego względu wielu Afrykańczyków
wyjeżdża na studia zagraniczne, najczęściej do Anglii, Francji,
Niemiec, Belgii, Portugalii, Szwajcarii, Polski, Rosji oraz do
Stanów Zjednoczonych, Kanady i Japonii.
W związku ze wzmożoną obecnie współpracą gospodarczą Afryki z Chinami, kraj ten oferuje młodym Afrykańczykom stypendia naukowe.
Afryka jest
kontynentem bardzo zróżnicowanym
wewnętrznie. Ma najwyższy przyrost naturalny na świecie i
jednocześnie najniższy wskaźnik
PKB
na jednego mieszkańca.
Przemierzając kraje Afryki Zachodniej można zauważyć edukację w
różnym wydaniu. Od uczelni znajdujących się w pięknych
nowoczesnych budynkach, po skromne ławki wystawione na chodniku,
wypełnione uczniami.
Afryka wciąż przeżywa wzmożony wzrost liczby ludności, zatem liczba potencjalnych uczniów, studentów stale rośnie. Niestety, nie nadąża za tym rozwój szkolnictwa wyższego.
Autor tekstu: Iwona Suwara / foto. D.Sikorska, W.Stopka-Brzyskowy/ wsparcie merytoryczne: Masse Badji